Résumé Les travaux de recherche en cours sous la direction d’Alain Tarrius examinent de nombreux parcours migratoires à la lumière du concept de transmigration. Les parcours des Africains vers l’Europe ne visent plus l’embauche dans une grande entreprise, mais l’institution d’une pérégrination à base commerciale ou religieuse, qui implique le retour fréquent au pays. Le départ d’Afrique se fait lui-même par étapes plus ou moins longues pour trouver les bonnes opportunités de passage. Les femmes migrantes aussi constituent des réseaux d’alliés (...) pour pouvoir se forger des espaces d’autonomie le long de leur route. L’analyse des transmigrations gitanes montre l’importance des réseaux familiaux dans ce parcours de l’espace. (shrink)

The mind-body problem is far to be an old issue because it keeps rising new understanding and perception without ceasing. In the contemporary philosophy of mind, the essence of the question should not be any more whether there is a distinction between mind and body. Rather philosophers should be more focused on the interaction between mind and body. The new interest is how does it happen? This article argues the eminence of the mind over the body. Mind-body interaction is not (...) equal. It is rather the relation of dominion in which the mind masters the body. When the contrary happens, we call that misleading. In that case, the man becomes a slave of passion going here and there without focus. Whenever the mind remains in control, man reaches certainly to the goal. (shrink)

Biobanking is a relatively new concept in Egypt. Building a good relationship with different stakeholders is essential for the social sustainability of biobanks. To establish this relationship, it is necessary to assess the attitude of different groups towards this concept. The objective of this work is to assess the knowledge, attitude, and opinions of Egyptian patients towards biobanking issues. We designed a structured survey to be administered to patients coming to the outpatient clinics in 3 university hospitals in Egypt. The (...) survey included questions estimating the level of knowledge about the term “Biobank”, together with questions about the attitudes and opinions about related issues. Two hundred and fifty-nine patients participated in the survey. Eighty-one percent of participants reported that they never heard about the term before. About 85% expressed that they would be willing to donate their samples for research and about 87% thought that sample donation did not contradict their religious beliefs. Fifty eight percent were willing to participate in a genetic research project, 27.8% supported sharing their sample with pharmaceutical companies, and 32.4% agreed to share their samples with institutions abroad. Although there is limited knowledge about biobanking among Egyptian patients, many had a positive attitude towards sample donation and didn’t show religious concerns against it. However, they showed concerns regarding participation in genetic research and with sharing their samples across borders or with pharmaceutical companies. Public education about biobanking is possible, taking into consideration the specific cultural and legal framework in Egypt. (shrink)

Background A biobank is a structure which collects and manages biological samples and their associated data. The collected samples will then be made available for various uses. The sharing of those samples raised ethical questions which have been answered through specific rules. Thus, a Biobank functioning under tight ethical rules would be immensely valuable from a scientific and an economic view point. In 2009, Côte d’Ivoire established a biobank, which has been chosen to house the regional biobank of Economic Community (...) of West African States countries in 2018. To ensure optimal and efficient use of this biobank, the scientific community must be aware of its existence and its role. It was therefore necessary to evaluate the knowledge of laboratories staff on the role and activities of a biobank. Methods This descriptive study was done by questioning staff from laboratories working on human’s health, animals or plants. The laboratories were located in southern Côte d’Ivoire. Results A total of 205 people completed the questionnaire. Of these 205 people, 34.63% were biologists, 7.32% engineers, 48.78% technicians and 9.27% PhD students. The average length of work experience was 10.11 ± 7.83 years. In this study, 43.41% of the participants had never heard of biobanking. Only 48.78% of participants had a good understanding of the role of a biobank. Technicians and PhD students were less educated on the notion of biobank. Conclusion The level of knowledge of laboratory staff about biobanking needs to be improved. Training on the role, activities and interests of the biobank is important. (shrink)

Yüksek din öğretimi kurumları diğer alanlar gibi günümüzde üniversite bünyesinde faaliyet göstermektedir. Ülkeler tarihsel, kültürel ve devlet yapıları doğrultusunda kendi kurumlarını kurup geliştirmekle birlikte, dünyadaki benzer diğer kurumların tecrübe ve birikimlerinin öğrenilmesi üniversitelerin gelişimi için önem arzetmektedir. Karşılaştırmalı çalışmaların bu konuda dikkate değer katkıları bulunmaktadır. Bu çalışmada, Malezya ve Türkiye'deki yüksek din öğretimi tarih, mevcut durum, hedefler, program yapısı, öğrenci kabulü ve mezun istihdam edilebilirliği gibi 6 farklı tema üzerinden karşılaştırılması hedeflenmektedir. Malezya ve Türkiye, nüfuslarının çoğunluğu Müslüman olmakla birlikte, devlet (...) ve toplum yapısı açısından birbirinden oldukça farklı iki ülkeyi temsil etmektedirler. Nitel, literatür bazlı olan bu çalışma doküman analizine dayanmaktadır. Her iki ülkedeki yüksek din öğretimini anlamak ve ortaya koymak amacıyla resmi belgeler, akademik makaleler ve internet kaynakları kullanılmıştır. Makalenin bulguları şöyledir: Türkiye'de yüksek din öğretiminin gelişimi kesintili olmuştur ve önemli siyasi değişimler yüksek din eğitimini etkilemiş olduğundan din siyaseti ile yakından ilişkilidir. Buna karşılık, Malezya'da yüksek din öğretiminin gelişimi daha istikrarlı olmuştur. Siyasi partilerin din siyaseti ve seçim hesapları Malezya'daki yüksek İslami öğretimini etkilemiş olsa da, bu en azından kurumlarının kapanmalarına veya sayılarının dramatik bir şekilde azaltılmasına yol açmamıştır. Güncele bakıldığında yüksek din öğretimi kurumlarının her iki ülkede de gelişmekte olduğu, ancak Türkiye'de bunun (en azıdan sayısal olarak) Malezya'dan daha hızlı olduğu anlaşılmaktadır. Yüksek din öğretiminin amaçlarıyla ilgili olarak, amaçların ve program çıktılarının ulusal bir kurum tarafından belirlendiği Malezya'da Ehl-i Sünnet ve'l-Cemaat ve dinini icra eden öğrencilerin yetiştirilmesine doğrudan atıflar vardır. Türkiye'de tarihsel olarak, ilahiyat fakültelerinin resmi misyonları, kısmen ilahiyatın laik bir üniversitedeki yerini meşrulaştırmak amacıyla modern amaçlara/kavramlara daha çok yer vermekte idi. Ancak son yıllarda açıkça İslami değer ve kavramlara atıflar yapan amaç ve misyonlar belirlenmektedir. Ancak ilahiyat/İslami ilimler fakültelerinin amaçlarını belirleyen ulusal bir kurumun olmaması nedeniyle, resmi misyon ve vizyon ifadeleri düzensiz görünmektedir, ancak akreditasyon süreci daha ortak ve bütünlüklü amaç ve program çıktılarının belirlenmesini sağlayabilir. Türkiye'de yüksek din öğretimi, Malezya’nın aksine, resmi olarak İslam'ın herhangi bir mezhebini benimsememekte olup, bu çoğulculuk ve çeşitliliğin olduğu modern bir toplum için daha uyumlu ve bütünleştirici olma fırsatı sunmaktadır. Malezya'da İslami bilgiyi mesleki bilgiyle bütünleştirmeyi amaçlayan farklı yüksek din öğretimi programları vardır. Bu, çok yönlü ve disiplinler arası programların ve uzmanlıkların oluşturulmasını sağlamıştır. Bu programlardan mezun olanlar ise güvenlikten finansa, yargıdan din hizmetlerine kadar çok farklı mesleklerde çalışabilmektedir. Türkiye’deki yüksek din öğretimi fakülteleri ise sadece tek bir program sunmakta olup, çoklu ve disiplinler arası programlar bulunmamaktadır. İki ülke arasındaki bir diğer önemli fark, öğrenci kabul sürecidir. Malezya'da farklı ortaöğretim sonrası eğitim/sınav sistemleri bulunurken, Türkiye'de merkezi bir üniversite giriş sınavı vardır. Farklı sınav sistemlerine rağmen, Malezya'da öğrencilerin İslami ilimler programlarına kaydolabilmeleri için İslam eğitimi, Arapça ve İngilizce konularında sağlam bir altyapıya sahip olmaları gerekmektedir; Türkiye'de ise üniversite sınavında din eğitimi ile ilgili çok az soru bulunmakta; bu nedenle, yüksek din öğretimi için din eğitimi, Arapça veya İngilizce herhangi bir altyapıya gerek bulunmamaktadır. Bu, din eğitimi geçmişi olmayanlar için bir fırsat olsa da, ilahiyat/İslami ilimler fakültelerinin Kuran okumayı öğretmek gibi en basit işlerden başlaması problemini gündeme getirmektedir. Son olarak, her iki ülkede de yüksek din öğretimi mezunlarının istihdam edilebilirliğinin en acil sorunlardan biri olduğu, ancak bu sorunun Türkiye'de Malezya'dan daha fazla olduğu anlaşılmaktadır. (shrink)